23/05/2023
Winterverhalen. Op avontuur in Portugal.
De eerste weken van dit jaar heb ik niet gewerkt. Met z’n drieën (vriendin en zakenpartner Ilse, onze zoon Foss en ikzelf) en ons campertje op avontuur in Spanje en Portugal. Doel: genieten van de reis en het avontuur, tijd te hebben om samen te zijn, een boek lezen, de laptop dicht laten en een deadline-detox te doen. Ik kan het iedereen aanraden. Reizen is gaaf. Want het geeft nieuwe indrukken. Onverwachte ontmoetingen. Ruimte voor emoties. Prachtige vergezichten en zonsondergangen. Mooie steden en leerzame hobbels. En verwondering voor de prachtige landschappen en de weidse oceaan. De tijd die je samen hebt om te praten of om stil te zijn, om te lachen en te huilen, om te genieten van een kleine man die opgroeit, is goud waard. Net als de onverwachte ontmoetingen, de prachtige vergezichten en bruisende steden. Even uit de snelheid van het leven stappen. De boel de boel laten. Het doet een mens goed. Ondertussen hadden we onszelf beloofd ook een duurzaam verhaal te vinden. Om onszelf te voeden maar ook om met jullie te delen bij terugkomst. We zijn de effecten van klimaatverandering tegengekomen in de vorm van grillig weer. Het was een atypische koude periode in januari (met nachtvorst toch fris in een campertje). En als je heel erg je best doet kun je het over de footprint van pensionados met hun grote campers hebben, maarja, dat is een dun duurzaam verhaal. Het verhaal kwam niet. Want het verhaal was in Nederland. Tijdens de protesten van Extinction Rebellion. Hoe de politie ingreep door sommige demonstranten vooraf van hun bed te lichten en een gebiedsverbod op te leggen. Waarmee zichtbaar werd hoe groot het verschil in aanpak tussen de boerenprotesten en de klimaatprotesten is. Maar de protesten lieten vooral weer eens zien hoe cultuur verandert en wat de onderliggende dynamiek is. Tijdens de protestacties werden regels overtreden. Daar worden mensen op aangesproken en (onterecht) voor aangehouden. Het fascinerende is dat die regels ook maar verzonnen zijn. Iedere set regels is een uitvloeisel van bepaalde overtuigingen en een onderliggend betekenissysteem. Geen cultuurverandering zonder gebroken regels. Denk aan de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten, de afschaffing van de apartheid in Zuid-Afrika, het verkrijgen van stemrecht voor en door vrouwen in Nederland. Als uiteindelijk de overtuigingen en principes zijn verschoven, worden ook de regels aangepast en na een tijdje vind je het zelfs belachelijk dat ooit de oude regels bestonden. Want, wie heeft ooit bedacht dat vrouwen niet capabel zouden zijn om te stemmen? Dus ja, bij verandering hoort gedoe. En regels die gebroken worden. Omdat de ordening wordt uitgedaagd. En opnieuw vormgegeven. Hoe fundamenteler de transitie, hoe groter de herordening en dus ook hoe groter de chaos. Daar moeten we mee leren leven. En vooral veel goede gesprekken voeren over wat we belangrijk vinden. Kampvuurtjes aansteken. Dat is ons gelukt. De deadline-detox heeft gewerkt. De laptop is dicht gebleven. Ik heb genoten. Dus nu mentaal verfrist en met veel moois op de rol weer lekker impact maken! Hartelijke groet, Walter Faaij Meer lezen over cultuurverandering en duurzaamheid? * Blog Waarom de energietransitie niet over energie gaat * Blog Klimaatspijbelaars en viral change uit het boekje * Blog Hoe Patagonia een Green Culture bouwt |
Klik hier voor onze update Winterverhalen.
Klik hier voor meer updates van Green Culture Lab.