Green Culture Lab Winter update

IJSVUUR: een ijskoud gesprek over duurzaamheid!

Winter. Ik hou van de kou. Das mooi pech, want het wil maar geen winter worden dit jaar. Extra pech, want dit is onze Winter-Update. Komt ie!  De lockdown wordt langzaam opgeheven. We mogen weer uit eten en naar de kroeg. Blijken we toch een Bourgondischer volk dan we dachten. Tegelijkertijd schrijft de GGD dat we niet klaar zijn voor een nieuwe pandemie. We lopen het risico op mutaties die besmettelijker of ziekmakender of dodelijker zijn, en er kan natuurlijk net zo goed een nieuw virus de kop opsteken. En we hebben onze gezondheidszorg nauwelijks structureel verbeterd. We zijn ook ‘niet klaar’ voor klimaatverandering. Nog niet een beetje. We doen ons best ‘Parijs’ te halen en onder de 2 graden temperatuurstijging te blijven. De impact daarvan is al enorm, en het is zeer de vraag of we dit doel gaan redden. De Financial Times meldt dat business schools inmiddels wel zien dat duurzaamheid here to stay is, maar worstelen om het in hun programma’s op te nemen. Tegelijkertijd stelt het Circularity GAP Report 2022 dat ons verbruik van natuurlijke materialen tussen 2015 (Parijs) en 2022 is gestegen en dat de circularity gap sindsdien groter (!) in plaats van kleiner is geworden. Sinds ik in 2010 drie maanden in Groenland leefde, loop ik rond met de vraag wat ‘duurzaamheid’ nou eigenlijk is. Wat betekent het om mens te zijn en op deze aarde te leven? Waarom lukt het ons niet om samen te leven binnen de ecologische grenzen, waarin we geluk voor iedereen creëren? En wat kunnen we doen om dat wel voor elkaar te krijgen? Ik ben de boeken in gedoken en heb ook het begin van een nieuw boek over Green Cultures geschreven. Ik denk dat de klimaatcrisis een relatiecrisis is, die we zelf nog niet zien of weigeren te zien. – Onze relatie met onze plek is kapot. – Onze relatie met elkaar is beschadigd. – Onze relatie met onszelf staat onder spanning. – Onze relatie met de tijd zijn we vergeten. En volgens mij komt dat door een extractive mindset. Onze economie en onze samenleving lijken gebaseerd op het grootschalig en diep verankerde idee dat de natuur ten dienste van de mens bestaat. Maar we zijn voor het gemak vergeten dat we zelf natuur zijn. We nemen meer dan we geven, verbruiken en putten de aarde en elkaar uit. Negatieve reciprociteit. Dat heeft ons ver gebracht, maar kost ons nog meer. We hebben een collectief cultuurprobleem. En het is tijd voor flink wat herstelwerk. Daarom ben ik verschrikkelijk trots en blij om te melden dat Green Culture Lab groeit en Ilse Marsman vanaf 1 januari mijn partner is. Samen werken aan het verankeren van duurzaamheid in organisaties. Ilse vanuit strategie, Walter vanuit cultuur. Als dat geen mooie verbinding is! Hartelijke groet,  Walter Faaij

Klik hier voor onze winter-update.

Klik hier voor meer updates van Green Culture Lab.