We namen ons in corona-tijd voor om het anders te gaan doen. Minder vliegen, meer te genieten van het lokale, de welvaart eerlijker verdelen, de mensen met vitale beroepen de waardering te geven die ze verdienen. En het loon. Onze economie verduurzamen. Zuiniger met onze natuur en leefomgeving omgaan. We moeten collectief onze huizen verduurzamen. Isoleren, van het gas af, zonnepanelen. Maar zonnepanelen op het koningshuis, dat niet. Levert niet genoeg op. Maar what about de symbolische waarde van een paleis vol zichtbare zonnepanelen als bewijs van de transitie?
Deze voorbeelden laten zien hoe ingewikkeld (en soms ook eenvoudig) het verduurzamen van een samenleving is. Omdat het geen problemen zijn die je kunt fixen, maar een botsing van waardesystemen. Duurzaamheid gaat uiteindelijk over wat we als samenleving belangrijk vinden, wat voor ons goed samen leven betekent, welke waarden we daaruit afleiden en hoe we dan de processen, systemen, infrastructuur en gebouwen ontwerpen die dat ondersteunen.
Als antropoloog bekijk ik deze periode als liminale fase: overgang van de ene naar de andere ordening. The space between no longer and not yet. Met alle ongemak, verwarring, conflict en machtspolitiek van dien. Laat het niet-weten de bedding zijn voor het voeren van moedige gesprekken, voor het vinden van nieuwe antwoorden, voor het vertellen van hoopvolle verhalen. Voor het bouwen van een betere wereld.
Klik hier voor meer updates van Green Culture Lab.
Om ervoor te zorgen dat onze website goed werkt en deze te kunnen analyseren, gebruikt de website van Green Culture Lab functionele en analytische cookies. Wij maken geen gebruik van tracking cookies en de cookies worden niet voor marketingdoeleinden gebruikt. Bent u hiermee akkoord? Druk dan op de knop “Accepteren”. Wilt u liever niet dat wij cookies plaatsen? Kies dan voor “Weigeren”.